نخل را كه نزديك قلعه‌ها بود بكنند يا بسوزانند.

اين كار شايد به اين منظور صورت گرفت كه يهودان را كه علاقه شديدى به اموال خود داشتند از قلعه بيرون كشد و پيكار رودررو انجام گيرد، اين احتمال نيز داده شده كه اين نخلها مزاحم مانور سريع ارتش اسلام در اطراف قلعه‌ها بود و مى‌بايست بريده شود.

به هر حال اين كار فرياد يهود را بلند كرد گفتند اى محمد! تو پيوسته از اينگونه كارها نهى مى‌كردى، پس اين چه برنامه‌اى است؟ آيه پنجم اين سوره (از آيات فوق) نازل شد و به آنها پاسخ گفت كه اين يك دستور خاص الهى بود.

محاصره چند روز طول كشيد و پيامبر ص براى پرهيز از خونريزى به آنها پيشنهاد كرد كه سرزمين مدينه را ترك گويند و از آنجا خارج شوند، آنها نيز پذيرفتند، مقدارى از اموال خود را برداشته و بقيه را رها كردند، جمعى به سوى" اذرعات" شام و تعداد كمى به سوى" خيبر" و گروهى به" حيره" رفتند، و باقيمانده اموال و اراضى و باغات و خانه‌هاى آنها به دست مسلمانان افتاد.

هر چند تا آنجا كه مى‌توانستند، خانه‌هاى خود را به هنگام كوچ كردن تخريب كردند.

و اين ماجرا بعد از غزوه احد به فاصله ششماه، و به عقيده بعضى بعد از غزوه بدر به فاصله ششماه اتفاق افتاد [1]

[1]" مجمع البيان" و" تفسير على بن ابراهيم"،" تفسير قرطبى" و" نور الثقلين" ذيل آيات مورد بحث (با اقتباس و تلخيص).