يعنى سرانجام همه شما چشم از جهان و مواهبش مى‌پوشيد، و همه را مى‌گذاريد و مى‌رويد، پس اكنون كه در اختيار شما است چرا بهره خود را نمى‌گيريد؟!" ميراث" در اصل- چنان كه راغب در مفردات مى‌گويد به معنى مالى است بدون قرارداد و مانند آن به انسان منتقل مى‌شود، و آنچه از ميت به بازماندگان منتقل مى‌شود يكى از مصداقهاى آن است كه بر اثر كثرت استعمال هنگام ذكر اين كلمه همين معنى تداعى مى‌شود.

تعبير" لِلَّهِ مِيراثُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ‌" از اين نظر است كه نه تنها اموال و ثروتهاى روى زمين بلكه آنچه در تمام آسمان و زمين وجود دارد به ذات پاك او بر مى‌گردد، همه خلايق مى‌ميرند و خداوند وارث همه آنها است.

و از آنجا كه انفاق در شرائط و احوال مختلف ارزشهاى متفاوتى دارد در جمله بعد مى‌افزايد: آنهايى كه قبل از" پيروزى" انفاق كردند و پيكار نمودند با كسانى كه بعد از فتح اين كار را انجام دادند مساوى نيستند" (لا يَسْتَوِي مِنْكُمْ مَنْ أَنْفَقَ مِنْ قَبْلِ الْفَتْحِ وَ قاتَلَ‌) [1] در اينكه منظور از اين" فتح" كدام فتح است ميان مفسران گفتگو است، بعضى آن را اشاره به" فتح مكه" در سال هشتم هجرت مى‌دانند، و بعضى آن را اشاره به" فتح حديبيه" در سال ششم.

البته نظر به اينكه كلمه" فتح" در سوره‌ إِنَّا فَتَحْنا لَكَ فَتْحاً مُبِيناً به" فتح حديبيه تفسير شده است مناسب اين است كه در اينجا نيز فتح حديبيه باشد، ولى تعبير به" قاتل" (پيكار كند) مناسب با فتح مكه است زيرا در حديبيه پيكارى رخ نداد، اما در فتح مكه پيكارى سريع و كوتاه كه با مقاومت چندانى روبرو نشد صورت‌

[1] اين آيه محذوفى دارد كه از مذكور استفاده مى‌شود، و در تقدير چنين است" لا يستوى من انفق من قبل الفتح و قاتل و الذين انفقوا بعد الفتح و قاتلوا".