خاطر اين است كه عذاب آنها نيز همانند قوم فرعون بوسيله" آب" بوده و نياز به تكرار در اينجا نداشته است.

2- بادهاى" زاينده" و" نازا"

در آيات فوق خوانديم كه خداوند قوم عاد را با تندبادى عقيم و نازا مجازات كرد، و در آيه 22 سوره" حجر" مى‌خوانيم: وَ أَرْسَلْنَا الرِّياحَ لَواقِحَ فَأَنْزَلْنا مِنَ السَّماءِ ماءً:" ما بادها را براى تلقيح و بارور ساختن فرستاديم و از آسمان آبى نازل كرديم".

گرچه اين آيه بيشتر ناظر به تلقيح ابرها، و به هم پيوستن آنها براى نزول باران است.

ولى به طور كلى نقش بادها را در زندگى انسانها روشن مى‌سازد، آرى كار آنها بارور ساختن است، بارور ساختن ابرها، گياهان و حتى احيانا در آماده ساختن انواع مختلف حيوانات براى" بارورى" نيز مؤثر است.

ولى همين باد هنگامى كه حامل فرمان عذاب باشد بجاى اينكه حيات و زندگى بيافريند عامل مرگ و نابودى مى‌شود، و به گفته قرآن در آيه 20 سوره" قمر" كه آنهم از قوم عاد سخن مى‌گويد: تَنْزِعُ النَّاسَ كَأَنَّهُمْ أَعْجازُ نَخْلٍ مُنْقَعِرٍ:" آنها را (كه قامتهايى رشيد و هيكلهايى درشت داشتند) از زمين بر مى‌كند و با سر به زمين مى‌كوبيد به گونه‌اى كه سرهاى آنها از تن جدا مى‌شد، همچون درخت نخلى كه ريشه‌كن شده باشد".