نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 22 صفحه : 312
14- بچشيد عذاب خود را، اين همان چيزى است كه در باره آن عجله داشتيد!
تفسير: سوگند به آسمان و چين و شكنهاى زيبايش!
اين آيات نيز همچون آيات گذشته با سوگند شروع مىشود، و از اختلافات كافران
پيرامون قيامت و رستاخيز، و مسائل مختلف ديگر از جمله شخص پيامبر اسلام ص و مساله
توحيد سخن مىگويد.
نخست مىفرمايد:" سوگند به آسمان كه داراى چين و شكنهاى زيبا است" (وَ السَّماءِ ذاتِ الْحُبُكِ).
براى" حبك" (بر وزن كتب) جمع حباك (بر وزن كتاب) در لغت معانى
بسيارى گفته شده، از جمله: راهها و چين و شكنهايى كه بر اثر بادها روى رملهاى
بيابان، و يا صفحه آب، و يا ابرهاى آسمان پيدا مىشود.
به موهاى" مجعد" نيز" حبك" گفته مىشود.
گاه" حبك" را به معنى زيبايى و زينت تفسير كردهاند.
و همچنين به معنى شكل موزون و مرتب.
و ريشه اصلى آن كه" حبك" (بر وزن كبك) است به معنى بستن و محكم كردن
است [1] به نظر
مىرسد كه همه اين معانى به يك معنى باز مىگردد، و آن چين و شكنهاى زيبايى است كه
در ميان امواج، ابرهاى آسمان، رملهاى بيابان و موهاى سر پيدا مىشود.
و اما تطبيق اين معنى بر آسمان يا به خاطر اشكال مختلف تودههاى ستارگان