نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 22 صفحه : 240
" و نيز اصحاب الايكه و قوم تبع" (وَ أَصْحابُ الْأَيْكَةِ وَ قَوْمُ تُبَّعٍ).
" ايكه" به معنى درختان فراوان و در هم پيچيده، و يا به تعبير ديگر
بيشه مانند است، و اصحاب الايكه گروهى از قوم شعيب هستند كه در غير شهر"
مدين" زندگى مىكردند، شهرى كه داراى درختان بسيار بود [1] و منظور از" قوم تبع" گروهى از مردم
يمن است زيرا" تبع" لقبى است براى پادشاهان يمن به اعتبار اينكه مردم از
آنها تبعيت مىكردند، و ظاهر تعبير قرآن در اينجا و در يك آيه ديگر (37- دخان)
خصوص يكى از پادشاهان يمن است كه در بعضى از روايات نام او" اسعد ابو
كرب" ذكر شده، و جمعى معتقدند كه او مرد مؤمنى بود، و مردم را به پيروى از
دعوت انبياء فرا مىخواند، هر چند با او مخالفت كردند [2] سپس به تمام اين اقوام هشتگانه اشاره كرده،
مىگويد:" هر يك از آنها فرستادگان الهى را تكذيب كردند، و وعده عذاب خداوند
در باره آنها تحقق يافت" (كُلٌّ
كَذَّبَ الرُّسُلَ فَحَقَّ وَعِيدِ).
اينكه مىگويد: آنها" رسولان الهى" را تكذيب كردند، در حالى كه هر
يك از آنها فقط پيامبر خود را تكذيب نمودند، به خاطر آن است كه فعلى كه از مجموع
آنها سر زد رويهمرفته تكذيب همه انبياء بود، هر چند هر كدام يك پيامبر را تكذيب
كردند.
و يا از اين جهت است كه تكذيب يكى از پيامبران تكذيب بقيه نيز محسوب مىشود
چرا كه محتواى دعوت همه يكى است.
[1] براى توضيح بيشتر به جلد 11 صفحه
120 و جلد 15 صفحه 330 ذيل آيات 78 حجر و 176 شعراء مراجعه فرمائيد.
[2] شرح بيشتر در باره قوم تبع را در
جلد بيست و يكم (ذيل آيه 37 سوره دخان) مطالعه فرمائيد.
نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 22 صفحه : 240