نخست براى دلدارى پيامبر ص مى‌فرمايد: فقط تو نيستى كه اين گروه كافر تكذيبت كردند، و هم محتواى دعوتت را خصوصا در باره معاد" قبل از آنها قوم نوح و اصحاب الرس و قوم ثمود نيز پيامبرانشان را تكذيب كردند" (كَذَّبَتْ قَبْلَهُمْ قَوْمُ نُوحٍ وَ أَصْحابُ الرَّسِّ وَ ثَمُودُ).

" قوم ثمود" همان قوم صالح پيامبر بزرگ خدا است، كه در سرزمين" حجر" در شمال حجاز زندگى داشتند، و در مورد" اصحاب الرس"، ميان مفسران گفتگو است، بسيارى عقيده دارند كه آنها طائفه‌اى بودند كه در سرزمين" يمامه" مى‌زيستند و پيامبرى به نام" حنظله" داشتند كه او را تكذيب كردند و سرانجام در چاهش افكندند (توجه داشته باشيد يكى از معانى" رس" چاه است، و معنى ديگرش اثر مختصرى است كه از چيزى باقى مى‌ماند، زيرا خاطرات كمى از اين قوم در تاريخ باقيمانده).

بعضى ديگر آنها را قوم شعيب مى‌دانند، زيرا آنها چاههاى آب فراوان داشتند، اما با توجه به اينكه اصحاب الايكه كه در آيات بعد آمده اشاره به همين قوم شعيب است اين احتمال منتفى است.

بعضى نيز آنها را از بقاياى قوم ثمود مى‌دانند، و با توجه به اينكه" ثمود" جداگانه در آيات مورد بحث آمده اين معنى نيز بعيد به نظر مى‌رسد.

بنا بر اين مناسب همان تفسير اول است كه در ميان مفسران از شهرت برخوردار است.

منظور از برادران" لوط" همان قوم لوط است چرا كه قرآن از اين پيامبران بزرگ به عنوان برادر ياد كرده.