نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 22 صفحه : 233
نيست! 7- و زمين را گسترش داديم، و در آن كوههاى عظيمى افكنديم، و از هر نوع
گياه بهجتانگيز رويانديم.
8- تا وسيله بينايى و بيدارى براى هر بنده توبه كارى باشد.
9- و از آسمان آبى پر بركت فرستاديم و به وسيله آن باغها و دانههايى را كه
درو مىكنند رويانديم.
10- و نخلهاى بلند قامت كه ميوههاى متراكم دارند.
11- همه اينها به منظور بخشيدن روزى به بندگان است، و به وسيله باران زمين
مرده را زنده كرديم، آرى زنده شدن مردگان نيز همين گونه است.
تفسير: لحظهاى به آسمان بنگريد!
اين آيات هم چنان بحث" دلائل معاد" را دنبال مىكند، گاه از
طريق" قدرت بى انتهاى حق" و گاه از" وجود صحنههاى معاد در همين
دنيا" كمك مىگيرد.
نخست توجه منكران را به آفرينش آسمانها جلب كرده، مىگويد:" آيا به آسمان
در بالاى سرشان نگاه نكردند كه چگونه ما آن را بنا كردهايم بى آنكه ستون و
پايهاى داشته باشد؟! و چگونه آن را به وسيله ستارگان زينت بخشيدهايم در حالى كه
هيچ شكاف و ناموزونى در آن وجود ندارد"؟! (أَ فَلَمْ يَنْظُرُوا إِلَى السَّماءِ فَوْقَهُمْ كَيْفَ
بَنَيْناها وَ زَيَّنَّاها وَ ما لَها مِنْ فُرُوجٍ).
منظور از نگاه كردن در اينجا نگاهى توأم با انديشه و تفكر است كه انسان را به
قدرت عظيم خالق اين آسمان پهناور و شگفتيهايش آشنا سازد كه هم عظمت خيره كنندهاى
دارد، و هم زيبائيهاى فراوان و هم استحكام و نظم و حساب.
نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 22 صفحه : 233