و نيز گفته‌اند جمله" وَ لا يَغْتَبْ بَعْضُكُمْ بَعْضاً" در باره دو نفر از اصحاب رسول اللَّه ص است كه رفيقشان" سلمان" را غيبت كردند، زيرا او را خدمت پيامبر ص فرستاده بودند تا غذايى براى آنها بياورد، پيامبر ص سلمان را سراغ" اسامة بن زيد" كه مسئول" بيت المال" بود فرستاد،" اسامه" گفت:

الان چيزى ندارم، آن دو نفر از" اسامه" غيبت كردند و گفتند: او بخل ورزيده و در باره" سلمان" گفتند: اگر او را به سراغ چاه سميحه (چاه پر آبى بود) بفرستيم آب آن فروكش خواهد كرد! سپس خودشان به راه افتادند تا نزد" اسامه" بيايند، و در باره موضوع كار خود تجسس كنند، پيامبر ص فرمود من آثار خوردن گوشت در دهان شما مى‌بينم، عرض كردند: اى رسول خدا ما امروز مطلقا گوشت نخورده‌ايم! فرمود: آرى گوشت" سلمان" و" اسامه" را مى‌خورديد، آيه نازل شد و مسلمانان را از غيبت نهى كرد [1]

استهزاء، بد گمانى، غيبت، تجسس، و القاب زشت ممنوع!

از آنجا كه قرآن مجيد در اين سوره به ساختن جامعه اسلامى بر اساس معيارهاى اخلاقى پرداخته، پس از بحث در باره وظائف مسلمانان در مورد نزاع و مخاصمه گروه‌هاى مختلف اسلامى در آيات مورد بحث به شرح قسمتى از ريشه‌هاى اين اختلافات پرداخته تا با قطع آنها اختلافات نيز بر چيده شود، و درگيرى و نزاع پايان گيرد.

در هر يك از دو آيه فوق به سه قسمت از امورى كه مى‌تواند جرقه‌اى براى روشن كردن آتش جنگ و اختلاف باشد با تعبيراتى صريح و گويا پرداخته.

[1]" تفسير مجمع البيان" جلد 9 صفحه 135-" قرطبى" نيز در تفسير خود اين شان نزول را با تفاوتى نقل كرده است.