نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 21 صفحه : 8
صدقش نمايان،
و راههاى هدايتش واضح و مبين است.
***
كه"
ما آن را قرآنى عربى قرار داديم تا شما آن را درك كنيد" (إِنَّا
جَعَلْناهُ قُرْآناً عَرَبِيًّا لَعَلَّكُمْ تَعْقِلُونَ)
[1] عربى بودن قرآن يا به معنى نزول آن به زبان عرب است كه از
گستردهترين زبانهاى جهان براى بيان حقايق مىباشد، و به خوبى مىتواند
ريزهكاريهاى مطالب را با ظرافت تمام منعكس سازد.
و يا به
معنى" فصاحت" آن است (چرا كه يكى از معانى عربى همان" فصيح"
است) اشاره به اين كه آن را در نهايت فصاحت قرار داديم تا حقايق خوبى از لابلاى
كلمات و جملههايش ظاهر گردد، و همگان آن را به خوبى درك كنند.
جالب اينكه
در اينجا قسم و جواب قسم هر دو يك چيز است، به قرآن سوگند ياد مىكند كه اين كتاب
عربى قرار داده شده تا همگان به محتوايش پى برند شايد اشاره به اين است كه چيزى
والاتر از قرآن نبود كه به آن سوگند ياد شود، والاتر از قرآن خود قرآن است چرا كه
كلام خدا است و كلام خدا بيانگر ذات پاك او است.
تعبير
به" لعل" (شايد، و به اين اميد ...) نه بخاطر اين است كه خداوند در
تاثير قرآن ترديدى داشته، يا سخن از اميد و آرزويى در ميان باشد كه رسيدن به آن
مشكل است، نه، اين تعبير اشاره به تفاوت زمينههاى فكرى و اخلاقى شنوندگان آيات
قرآن است و اشاره به اين است كه نفوذ قرآن شرايطى دارد كه با كلمه" لعل"
اجمالا به آن اشاره شده (شرح بيشتر اين معنى را در جلد سوم
[1] واو در" و الكتاب المبين" براى
قسم است، و جواب اين قسم جمله" إِنَّا جَعَلْناهُ
قُرْآناً عَرَبِيًّا" مىباشد.
نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 21 صفحه : 8