تفسير: سرنوشت مؤمنان و كفار

از آنجا كه آيات گذشته پيرامون پيكار مستمر حق و باطل و ايمان و كفر سخن مى‌گفت آيات مورد بحث در يك مقايسه روشن سرنوشت مؤمنان و كفار را تشريح مى‌كند، تا روشن شود كه اين دو گروه تنها در زندگى دنيا متفاوت نيستند بلكه در آخرت نيز فوق العاده با هم متفاوتند مى‌فرمايد:" خداوند كسانى را كه ايمان آوردند و عمل صالح انجام دادند وارد باغهايى از بهشت مى‌كند كه نهرها از زير درختان و قصرهايش جارى است" (إِنَّ اللَّهَ يُدْخِلُ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ).

" در حالى كه كافران از متاع زودگذر اين دنيا بهره مى‌گيرند، و همچون چهارپايان مى‌خورند و سرانجام دوزخ جايگاه آنهاست"! (وَ الَّذِينَ كَفَرُوا يَتَمَتَّعُونَ وَ يَأْكُلُونَ كَما تَأْكُلُ الْأَنْعامُ وَ النَّارُ مَثْوىً لَهُمْ‌) [1] درست است كه هر دو گروه در دنيا زندگى مى‌كنند و از مواهب آن بهره‌مند مى‌شوند، ولى تفاوت اينجا است كه مؤمنان هدفشان انجام اعمال صالح است، اعمالى مفيد و سازنده و براى جلب خشنودى پروردگار.

ولى كافران تمام هدفشان همين خوردن و خوابيدن تمتع بردن از لذات حيات است.

مؤمنان حركتى آگاهانه دارند و كافران بى‌هدف زندگى مى‌كنند، و بى‌هدف مى‌ميرند، درست مانند چهارپايان! مؤمنان در بهره‌گيرى از مواهب حيات قيد و شرط فراوان قائلند، و در مشروعيت و طرق تحصيل آن و چگونگى مصرفش دقيقا مى‌انديشند، اما كافران‌

[1] كما ياكل ... در مقام نصب است براى مفعول مطلق مقدر (ياكلون اكلا كما ياكل الانعام).