در بحث" بردگى" كه ذيل اين آيات خواهد آمد باز به اين بحث اشاره خواهيم كرد.

سپس در دنباله آيه مى‌افزايد:" اين وضع بايد هم چنان ادامه يابد، و دشمنان را بايد هم چنان بكوبيد، و گروهى را به اسارت درآوريد تا جنگ بار سنگين خود را بر زمين نهد" (حَتَّى تَضَعَ الْحَرْبُ أَوْزارَها) [1] تنها وقتى دست بكشيد كه توان مقابله دشمن را درهم شكسته باشيد، و آتش جنگ خاموش گردد.

" اوزار" جمع" وزر" به معنى" بار سنگين" است، و گاه بر" گناهان" نيز اطلاق مى‌شود، چرا كه آنهم بار سنگينى بر دوش صاحبش مى‌باشد.

جالب اينكه اين بارهاى سنگين در آيه، به" جنگ" نسبت داده شده، مى‌گويد:" جنگ بارهاى خود را بر زمين نهد" اين بارهاى سنگين كنايه از انواع" سلاحها" و" مشكلاتى" است كه جنگجويان بر دوش دارند، و با آن روبرو هستند، و تا جنگ پايان نپذيرد اين بار بر دوش آنها است.

اما كى جنگ ميان اسلام و كفر پايان مى‌گيرد؟ اين سؤالى است كه مفسران پاسخهاى متفاوتى به آن داده‌اند.

بعضى مانند ابن عباس گفته‌اند: تا زمانى است كه بت‌پرستى بر صفحه جهان باقى نماند و آئين شرك برچيده شود.

بعضى ديگر گفته‌اند: جنگ اسلام و كفر هم چنان ادامه دارد تا مسلمانان بر" دجال" پيروز شوند، و اين به استناد حديثى است كه از رسول گرامى اسلام ص نقل شده كه فرمود:

و الجهاد ماض مذ بعثنى اللَّه الى ان يقاتل آخر امتى الدجال:

" جهاد هم چنان ادامه دارد، از آن روز كه خدا مرا مبعوث كرد تا زمانى كه‌

[1]" حتى" غايت براى فضرب الرقاب است، احتمالات ديگرى نيز داده شده كه قابل توجه نيست.