. اين احساس كمى عمر دنيا در برابر آخرت يا به خاطر آن است كه واقعا اين زندگى در برابر آن حيات جاويدان ساعتى بيش نيست، و يا به خاطر اين است كه دنيا چنان به سرعت بر آنها مى‌گذرد كه گويى ساعتى بيش نبوده است، و يا از اين جهت كه آنها محصول تمام عمر خود را كه از آن بهره‌بردارى صحيح نكردند بيش از يك ساعت نمى‌بينند.

اينجا است كه سيلاب حسرت بر قلب آنها جارى مى‌شود، اما چه سود كه راه بازگشت وجود ندارد.

لذا مى‌بينيم هنگامى كه از پيامبر ص" فاصله دنيا و آخرت را سؤال مى‌كنند" و مى‌گويند: كم ما بين الدنيا و الآخرة؟ در پاسخ مى‌فرمايد: غمضة عين:

" يك چشم بر هم زدن"! سپس مى‌گويد: خداوند فرموده‌ كَأَنَّهُمْ يَوْمَ يَرَوْنَ ما يُوعَدُونَ لَمْ يَلْبَثُوا إِلَّا ساعَةً مِنْ نَهارٍ [1] اين نشان مى‌دهد كه تعبير به" ساعت" نه به معنى مقدار ساعت معمولى است، بلكه اشاره به زمان كم و كوتاه است.

بعد به عنوان هشدار به همه انسانها مى‌افزايد:" اين ابلاغى است، براى همه" (بلاغ) [2] براى تمام كسانى كه از خط عبوديت پروردگار خارج شدند، براى كسانى كه غرق در زندگى زودگذر دنيا و شهوات آن گشتند، و بالآخره ابلاغى است براى همه ساكنان اين جهان ناپايدار.

و در آخرين جمله ضمن يك استفهام پر معنى و تهديدآميز مى‌فرمايد:" آيا

[1]" روضة الواعظين" مطابق نقل نور الثقلين جلد 5 صفحه 25.

[2]" بلاغ" خبر مبتداى محذوفى است، و در تقدير چنين است:" هذا القرآن بلاغ"- يا-" هذا الوعظ و الانذار بلاغ".