ترجمه:

21- (سرگذشت هود) برادر قوم عاد را به آنها يادآورى كن، آن زمان كه قومش را در سرزمين" احقاف" انذار كرد، در حالى كه پيامبران زيادى قبل از او در گذشته‌هاى دور و نزديك آمده بودند كه جز خداوند يگانه را نپرستيد، من بر شما از عذاب روز بزرگى مى‌ترسم.

22- آنها گفتند: تو آمده‌اى كه ما را (با دروغهايت) از خدايانمان برگردانى، اگر راست مى‌گويى عذابى را كه به ما وعده مى‌دهى بياور.

23- گفت: آگاهى تنها نزد خدا است (و او مى‌داند چه زمانى شما را مجازات كند) من آنچه را به آن فرستاده شده‌ام به شما ابلاغ مى‌كنم (وظيفه من همين است) ولى شما را قومى مى‌بينم كه دائما در جهل هستيد.

24- هنگامى كه آن را به صورت ابر گسترده‌اى ديدند كه به سوى دره‌ها و آبگيرهاى آنان در حركت است (خوشحال شدند) گفتند اين ابرى است باران‌زا (ولى به آنها گفته شد) اين همان چيزى است كه براى آمدنش شتاب مى‌كرديد، تندبادى است (وحشتناك) كه عذاب دردناكى در آن است.

25- همه چيز را به فرمان پروردگار درهم مى‌كوبد و نابود مى‌كند، آنها صبح كردند در حالى كه چيزى جز خانه‌هاى آنها به چشم نمى‌خورد، اين گونه مجرمان را كيفر مى‌دهيم!

تفسير: قوم عاد و تندباد مرگبار!

از آنجا كه قرآن مجيد بعد از ذكر قضاياى كلى به بيان مصداقهاى قابل ملاحظه آن مى‌پردازد تا آن كليات را پياده كند، در اينجا نيز بعد از شرح حال مستكبران سركش و هوسران به ذكر داستان قوم عاد كه نمونه واضحى از آن است پرداخته، مى‌گويد:" براى اين مشركان مكه سرگذشت" هود" برادر" قوم عاد" را يادآورى كن" (وَ اذْكُرْ أَخا عادٍ).