سر او آمد و گفت اى محمد! بايست، پيامبر ص ايستاد، سپس رو به جمعيت يهود كرد و گفت: مرا چگونه آدمى مى‌دانيد؟ گفتند: به خدا سوگند ما در ميان خود مردى آگاه‌تر از تو و پدر و جدت نسبت به كتاب آسمانى خود نداريم، سپس افزود: من خدا را گواه مى‌گيرم كه او همان پيامبرى است كه در تورات و انجيل آمده است! يهود هنگامى كه چنين ديدند گفتند: تو دروغ مى‌گويى و كلمات زشت و بدى به او نثار كردند.

رسول خدا ص فرمود: شما دروغ مى‌گوئيد، انكار شما بعد از اقرارتان هرگز پذيرفته نخواهد شد (و اين مرد كسى جز عبد اللَّه بن سلام نبود).

و در اينجا آيه فوق (قُلْ أَ رَأَيْتُمْ إِنْ كانَ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ‌ ...) نازل گشت‌ [1] طبق اين تفسير اين آيه در مدينه نازل شده است هر چند سوره سوره مكى است، و اين منحصر به آيه مورد بحث نيست، در سوره‌هاى ديگر از قرآن نيز احيانا آيات مكى در لابلاى سوره‌هاى مدنى يا بالعكس ديده مى‌شود كه نشان مى‌دهد گاه پيامبر ص دستور مى‌داده آيه‌اى را كه تناسب با مفاد سوره‌اى داشته بدون توجه به تاريخ نزول آن در ضمن آيات آن سوره قرار دهند.

اين تفسير از جهاتى مناسبتر به نظر مى‌رسد.

[1] تفسير" مراغى" جلد 26 صفحه 14.