12- خداوند همان كسى است كه دريا را مسخر شما كرد تا كشتيها به فرمانش در آن حركت كنند و بتوانيد از فضل او بهره گيريد، و شايد شكر نعمتهايش را بجا آوريد.

13- او آنچه در آسمانها و آنچه در زمين است همه را از سوى خودش مسخر شما ساخته، در اين نشانه‌هاى مهمى است براى كسانى كه اهل فكرند.

14- به مؤمنان بگو: كسانى را كه اميد به ايام اللَّه (روز رستاخيز) ندارند مورد عفو قرار دهد تا خداوند در آن روز هر قومى را به اعمالى كه انجام مى‌دادند جزا دهد.

15- كسى كه عمل صالحى بجا آورد براى خود بجا آورده است و كسى كه كار بد مى‌كند به زيان خود او است، سپس همه شما به سوى پروردگارتان بازمى‌گرديد.

تفسير: همه از بهر تو سرگشته و فرمانبردار!

به دنبال بحثهايى كه در باره عظمت آيات الهى در آيه‌هاى گذشته آمد آيات مورد بحث نيز همين معنى را تعقيب كرده مى‌گويد:" اين قرآن مجيد مايه هدايت است" (هذا هدى).

حق را از باطل جدا مى‌سازد، صحنه زندگى انسان را روشن مى‌كند، و دست رهروان راه حق را گرفته به سرمنزل مقصود مى‌رساند.

" اما براى كسانى كه آيات پروردگارشان را انكار كردند عذابى است سخت و دردناك" (وَ الَّذِينَ كَفَرُوا بِآياتِ رَبِّهِمْ لَهُمْ عَذابٌ مِنْ رِجْزٍ أَلِيمٌ‌).

" رجز" (بر وزن حرص) چنان كه" راغب" در" مفردات" گفته در اصل به معنى اضطراب و لرزش و بى‌نظمى است، مخصوصا هنگامى كه شتر بيمار مى‌شود به گونه‌اى كه از فرط ناتوانى گامهاى خود را نزديك و نامنظم برمى‌دارد عرب به اين حالت" رجز" مى‌گويد.

به بيمارى طاعون و بلاهاى سخت، و يا برف و تگرگ شديد، و وسوسه‌هاى شياطين و مانند آن نيز اين كلمه اطلاق مى‌شود، چرا كه همه آنها باعث اضطراب‌