آنها نفوذ مى‌كرد، از سر بريدن نوزادان پسر، و زنده نگه داشتن دختران براى خدمتكارى و هوسرانى، از بيگارى و كارهاى بسيار سنگين و مانند آن، و چه دردناك است سرنوشت قوم و ملتى كه در چنگال چنين دشمن خونخوار و ديو سيرتى گرفتار شوند.

" از چنگال فرعون" (مِنْ فِرْعَوْنَ‌).

" چرا كه او مردى متكبر و از اسرافكاران و متجاوزان بود"! (إِنَّهُ كانَ عالِياً مِنَ الْمُسْرِفِينَ‌).

منظور از" عالى" در اينجا علو مقام نيست، بلكه اشاره به برترى‌جويى او و علو در اسراف و تجاوز است، چنان كه در آيه 4 سوره قصص نيز آمده است:

إِنَّ فِرْعَوْنَ عَلا فِي الْأَرْضِ‌" فرعون در زمين برترى‌جويى كرد" (تا آنجا كه حتى دعوى خدايى نمود و خويشتن را رب اعلى ناميد).

" مسرف" از ماده" اسراف" به معنى هر گونه تجاوز از حد در اعمال و گفتار است، و به همين دليل در آيات مختلف قرآن در مورد تبهكارانى كه ظلم و فساد را از حد مى‌گذراندند واژه" مسرف" به كار رفته است، و نيز به مطلق گناهان اسراف گفته شده، چنان كه در آيه 53 سوره زمر مى‌خوانيم: قُلْ يا عِبادِيَ الَّذِينَ أَسْرَفُوا عَلى‌ أَنْفُسِهِمْ لا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ‌:" بگو اى بندگان من كه بر خود اسراف كرده‌ايد از رحمت خدا نوميد نشويد"!.