فرو نريخت.

سخن را در اين آيات با نقل روايتى از امير مؤمنان على ع پايان مى‌دهيم:

در روايتى آمده است هنگامى كه امير مؤمنان على ع بر مدائن گذشت و آثار كسرى (انوشيروان و شاهان ساسانى) را مشاهده كرد كه نزديك به فروريختن است يكى از كسانى كه در خدمتش بود اين شعر را به عنوان عبرت قرائت كرد:

:" بادها بر آثار باقيمانده سرزمينشان وزيدن گرفت (و چيزى جز صداى باد در ميان قصر آنها به گوش نمى‌رسد)- گويى آنها همگى وعده‌گاهى داشتند و به سوى وعده‌گاهشان شتافتند"!.

امير مؤمنان على فرمود: چرا اين آيه را نخواندى: كَمْ تَرَكُوا مِنْ جَنَّاتٍ وَ عُيُونٍ‌ وَ مَقامٍ كَرِيمٍ وَ نَعْمَةٍ كانُوا فِيها فاكِهِينَ‌ ... فَما بَكَتْ عَلَيْهِمُ السَّماءُ وَ الْأَرْضُ وَ ما كانُوا مُنْظَرِينَ‌ [1]

[1]" سفينة البحار" جلد 2 صفحه 531 (ماده مدن).