[سوره الدخان (44): آيات 9 تا 16]

بَلْ هُمْ فِي شَكٍّ يَلْعَبُونَ (9) فَارْتَقِبْ يَوْمَ تَأْتِي السَّماءُ بِدُخانٍ مُبِينٍ (10) يَغْشَى النَّاسَ هذا عَذابٌ أَلِيمٌ (11) رَبَّنَا اكْشِفْ عَنَّا الْعَذابَ إِنَّا مُؤْمِنُونَ (12) أَنَّى لَهُمُ الذِّكْرى‌ وَ قَدْ جاءَهُمْ رَسُولٌ مُبِينٌ (13)

ثُمَّ تَوَلَّوْا عَنْهُ وَ قالُوا مُعَلَّمٌ مَجْنُونٌ (14) إِنَّا كاشِفُوا الْعَذابِ قَلِيلاً إِنَّكُمْ عائِدُونَ (15) يَوْمَ نَبْطِشُ الْبَطْشَةَ الْكُبْرى‌ إِنَّا مُنْتَقِمُونَ (16)

ترجمه:

9- ولى آنها در شكند و (با حقايق) بازى مى‌كنند.

10- منتظر روزى باش كه آسمان دود آشكارى پديد آورد!.

11- همه مردم را فرا مى‌گيرد، اين عذاب دردناكى است.

12- (مى‌گويند) پروردگارا! عذاب را از ما برطرف كن كه ايمان مى‌آوريم.

13- چگونه و از كجا متذكر مى‌شوند با اينكه رسول آشكار (با معجزات و منطق روشن)