اما هدف اصلى از نزول آن چه بود؟ همان است كه در ذيل همين آيه به آن اشاره شده مى‌فرمايد:" ما همواره انذار كننده بوديم" (إِنَّا كُنَّا مُنْذِرِينَ‌).

اين يك سنت هميشگى ماست كه فرستادگان خود را براى بيم دادن ظالمان و مشركان ماموريت مى‌دهيم، و فرستادن پيامبر اسلام با اين كتاب مبين نيز آخرين حلقه از اين سلسله است.

درست است كه پيامبران از يك سو انذار مى‌كنند، و از سوى ديگر بشارت مى‌دهند، اما چون پايه اصلى دعوت آنها را در مقابل قوم ظالم و مجرم بيشتر بيم و انذار تشكيل مى‌دهد غالبا از آن سخن گفته شده است.

نزول دفعى و نزول تدريجى قرآن‌

1- مى‌دانيم قرآن در طى بيست و سه سال دوران نبوت پيامبر نازل شده است، و از اين گذشته محتواى قرآن محتوايى است كه ارتباط و پيوند با حوادث مختلف زندگى پيامبر ص و مسلمانان در طول اين 23 سال دارد كه اگر از آن بريده شود نامفهوم خواهد بود.

با اينحال چگونه قرآن به طور كامل در شب قدر نازل شده است؟

در پاسخ اين سؤال بعضى قرآن را به معنى آغاز نزول قرآن تفسير كرده‌اند، بنا بر اين مانعى ندارد كه آغاز آن در شب قدر باشد، و دنبال آن در طول 23 سال.

ولى چنان كه گفتيم اين تفسير با ظاهر آيه مورد بحث و آياتى ديگر از قرآن مجيد سازگار نيست.

براى يافتن پاسخ اين سؤال بايد توجه داشت كه از يك سو در آيه مى‌خوانيم" قرآن در ليله مباركه نازل شده است".

از سوى ديگر در آيه 185 سوره بقره آمده است‌ شَهْرُ رَمَضانَ الَّذِي أُنْزِلَ‌