هيچگونه پيچيدگى ندارد، و اين روش جالبى است كه در برابر افراد لجوج به كار مى‌رود، مثل اينكه به شخصى كه از روى اشتباه مى‌گويد فلان كس از همه اعلم است در حالى كه هيچ علم و دانشى ندارد مى‌گوئيم: اگر او اعلم باشد اولين كسى كه از وى پيروى مى‌كند ما هستيم، تا او در انديشه فرو رود و به فكر يافتن استدلالى بر مدعاى خويش بيفتد و بعدا كه سرش به سنگ خورد از خواب غفلت بيدار شود.

منتها در اينجا به دو نكته بايد توجه داشت:

نخست اينكه: عبادت همه جا به معنى پرستش نيست، گاه نيز به معنى اطاعت و تعظيم و احترام مى‌آيد، و در اينجا به همين معنى است، زيرا به فرض محال كه خدا فرزندى داشته باشد دليلى بر پرستش آن فرزند وجود ندارد، ولى چون به هر حال طبق اين فرض محال فرزند خدا است بايد مورد احترام و اطاعت قرار گيرد.

ديگر اينكه از نظر ادبيات عرب در اينگونه موارد معمولا كلمه" لو" به جاى" ان" به كار مى‌رود كه دليل بر محال بودن است اگر در آيه مورد بحث چنين كارى نشده تنها به خاطر مماشات و هماهنگى در سخن با طرف مقابل است.

به اين ترتيب پيغمبر اكرم ص براى اينكه آنها را مطمئن كند كه محال است خدا فرزندى داشته باشد مى‌گويد اگر او فرزندى داشت من قبل از شما او را محترم مى‌شمردم.

" منزه است پروردگار آسمانها و زمين، پروردگار عرش از توصيفى كه آنها مى‌كنند" (سُبْحانَ رَبِّ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ رَبِّ الْعَرْشِ عَمَّا يَصِفُونَ‌).

كسى كه مالك و مدبر آسمانها و زمين است، و پروردگار عرش عظيم مى‌باشد،