به استخوان مى‌رسد، و افرادى كه دستشان از همه جا بريده يكديگر را صدا مى‌كنند و فريادشان بجايى نمى‌رسد.

در اين جهان نيز" يوم التناد" فراوان است، روزهايى كه عذاب الهى نازل مى‌شود، روزهايى كه جامعه‌ها بر اثر گناهان و خطاهايشان به بن بست كشيده مى‌شوند، روزهايى كه بحرانها و حوادث سخت همه را تحت فشار قرار مى‌دهد، فرار مى‌كنند و پناهگاهى مى‌جويند اما پناهگاهى وجود ندارد، و همه فرياد مى‌كشند!

آرى كسى را كه خدا (بر اثر اعمالش) گمراه ساخته هدايت كننده‌اى براى او نيست" (وَ مَنْ يُضْلِلِ اللَّهُ فَما لَهُ مِنْ هادٍ).

آنها در اين دنيا از طريق هدايت گمراه مى‌شوند و در حجابى از جهل و ضلالت فرو مى‌روند، و در آخرت از طريق بهشت و نعمتهاى الهى گمراه خواهند شد.

تعبير فوق ممكن است تلويحا اشاره‌اى به گفتار فرعون باشد كه مى‌گفت:

ما أَهْدِيكُمْ إِلَّا سَبِيلَ الرَّشادِ:" من شما را جز به راه هدايت و راستى دعوت نمى‌كنم" (همين سوره سه آيه قبل).