تمام نمى‌شود بلكه دامان جامعه را نيز مى‌گيرد زيرا باعث انحراف آنها است.

ديگر اين كه اگر راستگو باشد تمام تهديدهاى او تحقق خواهد يافت نه پاره‌اى از آنها.

در پاسخ سؤال نخست مى‌توان گفت كه منظور فقط مجازات دروغ است كه تنها دامن دروغگو را مى‌گيرد، و عذاب الهى براى دفع شر او كافى است، چگونه ممكن است كسى بر خدا دروغ ببندد و خدا او را به حال خود واگذارد تا مايه گمراهى مردم شود؟! و در پاسخ سؤال دوم مى‌توان گفت: منظور اين است كه او شما را تهديد به عذابهاى دنيا و آخرت مى‌كند بنا بر اين اگر راستگو باشد قسمتى از آن كه مربوط به دنيا است هم اكنون دامن شما را خواهد گرفت، يا اين كه منظور بيان حد اقل است كه اگر همه سخنان او را باور نكنيد لا اقل ممكن است بخشى از آن صدق باشد.

به هر حال مؤمن آل فرعون ضمن اين سخنان از چند طريق براى نفوذ در فرعون و اطرافيان او وارد شد:

نخست اين كه عمل موسى ع درخور چنين عكس العمل شديدى نيست.

ديگر اين كه فراموش نكنيد او با خود دلائلى دارد كه ظاهر آن موجه به نظر مى‌رسد، و مبارزه با چنين مردى خطرناك است.

سوم اينكه نيازى به اقدام شما نيست، چرا كه اگر دروغگو باشد خدا كار او را مى‌سازد، اما اين احتمال را هم بدهيد كه راست بگويد و خدا كار ما را بسازد!