كبيره بودن چيست؟ بعضى آن را به گناهانى تفسير كرده‌اند كه در متن قرآن وعده عذاب الهى نسبت به آن داده شده، و گاه به گناهانى كه موجب حد شرعى است.

بعضى نيز احتمال داده‌اند كه اشاره به بدعتها و ايجاد شبهات اعتقادى در اذهان مردم بوده باشد.

ولى چنان كه قبلا هم گفته‌ايم اگر به معنى لغوى كبيره باز گرديم" كبيره" هر گناهى است كه از نظر اسلام بزرگ و پر اهميت است، يكى از نشانه‌هاى اهميت آن اين است كه در قرآن مجيد در مورد آن وعده عذاب آمده و به همين جهت در روايات اهل بيت ع نيز" كبائر" به اين صورت تفسير شده: التي اوجب اللَّه عز و جل عليه النار:" گناهان كبيره گناهانى است كه خداوند مجازات آتش براى آن مقرر داشته است" [1] روى اين حساب اگر اهميت و عظمت گناهى از طرق ديگر نيز كشف شود، عنوان گناه كبيره به خود مى‌گيرد.

" فواحش" جمع" فاحشه" به معنى اعمال بسيار زشت و ناپسند است، ذكر اين تعبير بعد از" كبائر" به اصطلاح از قبيل ذكر خاص بعد از عام مى‌باشد، و در حقيقت بعد از بيان اجتناب مؤمنان راستين از همه گناهان كبيره، روى گناهان زشت و ننگين تكيه بيشترى شده است تا اهميت آن را آشكار سازد.

به اين ترتيب نخستين نشانه‌هاى ايمان و توكل پرهيز و اجتناب از گناهان كبيره است، چگونه ممكن است انسان دعوى ايمان و توكل بر خدا كند در حالى كه آلوده انواع گناهان است و قلب او لانه‌اى از لانه‌هاى شيطان؟! در توصيف دوم كه آن نيز جنبه پاكسازى دارد در باره تسلط بر نفس به هنگام خشم و غضب كه بحرانى‌ترين حال انسان است سخن مى‌گويد، و مى‌فرمايد:

[1] نور الثقلين جلد اول صفحه 473