نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 20 صفحه : 446
كه فرمود:
ان البلاء للظالم ادب، و للمؤمن امتحان، و للانبياء درجة و للاولياء كرامة.
" بلاها براى ظالم تاديب است، و براى مؤمنان امتحان، و براى پيامبران
درجه، و براى اولياء كرامت و مقام است" [1] اين حديث شاهد گويايى است براى آنچه در مورد
استثناهاى آيه بيان كرديم.
3- در حديث ديگرى در كافى از امام صادق ع آمده است كه فرمود:
ان العبد اذا كثرت ذنوبه، و لم يكن عنده من العمل ما يكفرها، ابتلاه بالحزن
ليكفرها:
" هنگامى كه انسان گناهش افزون شود و اعمالى كه آن را جبران كند نداشته
باشد خداوند او را گرفتار اندوه مىكند تا گناهانش را تلافى كند" [2] 4- در كتاب
كافى اصولا بابى براى اين موضوع منعقد شده، و 12 حديث در همين زمينه در آن آمده
است [3] تازه
همه اينها غير از گناهانى است كه خداوند طبق صريح آيه فوق مشمول عفو و رحمتش قرار
مىدهد كه آن نيز به نوبه خود بسيار است.
2- رفع يك اشتباه بزرگ
ممكن است كسانى از اين حقيقت قرآنى سوء استفاده كنند و هر گونه مصيبتى دامنشان
را مىگيرد با آغوش باز از آن استقبال نمايند و بگويند بايد