مايه بركت و استفاده همه موجودات زنده زمين مى‌باشد.

در اينكه تعبير به" فِي أَرْبَعَةِ أَيَّامٍ‌" (در چهار روز) مربوط به آفرينش كداميك از موضوعاتى است كه در آيه ذكر شده بعضى از مفسران چنين تصور كرده‌اند كه تنها به مساله" اقوات" (مواد غذايى) مربوط است، در حالى كه چنين نيست، بلكه مربوط به هر سه قسمت مذكور در آيه است (آفرينش كوه‌ها، آفرينش منابع و بركات زمين، و آفرينش مواد غذايى) زيرا در غير اين صورت بعضى از اين امور داخل در ايامى كه در آيات فوق آمده است نخواهد بود و اين با نظام آيات تناسب ندارد.

" آنها گفتند ما از روى طاعت و امتثال فرمان مى‌آئيم" (قالَتا أَتَيْنا طائِعِينَ‌).

" و در هر آسمان آنچه را مى‌خواست امر و فرمان داد" و موجودات و مخلوقات مختلف را در آنها آفريد و به آنها نظام بخشيد (وَ أَوْحى‌ فِي كُلِّ سَماءٍ أَمْرَها).

و آسمان پائين را با چراغهاى ستارگان زينت بخشيديم، و با شهابها از استراق سمع شياطين حفظ كرديم" (وَ زَيَّنَّا السَّماءَ الدُّنْيا بِمَصابِيحَ وَ حِفْظاً).