نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 20 صفحه : 119
نيست.
از سوى ديگر آياتى كه در باره حيات جاويدان شهيدان بعد از مرگ سخن مىگويد، و
از پاداشهاى فوق العاده آنها بحث مىكند گواه بر وجود" نعمتهاى برزخى"
است.
قابل توجه اينكه در حديثى از پيامبر گرامى اسلام ص مىخوانيم كه فرمود:
ان احدكم اذا مات عرض عليه مقعده بالغداة و العشى، ان كان من اهل الجنة فمن
الجنة، و ان كان من اهل النار فمن النار، يقال هذا مقعدك حيث يبعثك اللَّه يوم
القيامة!:
" هنگامى كه يكى از شما از دنيا مىرود جايگاه او را هر صبح و شام به او
نشان مىدهند، اگر بهشتى باشد جايگاهش را در بهشت، و اگر دوزخى باشد جايگاهش را در
آتش، و به او مىگويند: اين جايگاه تو در روز قيامت است" (و همين امر باعث
شادى يا عذاب روح او مىشود) [1] امام صادق ع مىفرمايد:
ذلك فى الدنيا قبل يوم القيامة لان فى نار القيامه لا يكون غدو و عشى، ثم قال
ان كانوا يعذبون فى النار غدوا و عشيا ففيها بين ذلك هم من السعداء، لا و لكن هذا
فى البرزخ قبل يوم القيامة ا لم تسمع قوله عز و جل: وَ يَوْمَ تَقُومُ السَّاعَةُ أَدْخِلُوا آلَ فِرْعَوْنَ
أَشَدَّ الْعَذابِ
:" اين در دنيا قبل از روز قيامت است، زيرا آتش قيامت صبح و شام ندارد
سپس فرمود: اگر آنها در قيامت تنها صبح و شام در آتش دوزخ عذاب شوند در ميان اين
دو بايد سعادتمند باشند، چنين نيست، اين مربوط به برزخ است پيش از روز
[1] اين روايت را" بخارى"
و" مسلم" در صحيح خود نقل كردهاند (طبق نقل طبرسى و در المنثور و قرطبى
ذيل آيات مورد بحث) در" صحيح مسلم" بابى براى اين موضوع منعقد شده و در
آن روايات متعددى آمده است به جلد چهار صحيح مسلم صفحه 2199 مراجعه شود
نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 20 صفحه : 119