2- آغاز پيدايش شريعت‌

از آيه فوق، به طور ضمنى اين حقيقت نيز روشن شد كه آغاز پيدايش دين و مذهب به معنى واقعى كلمه، همان زمان پيدايش جامعه انسانى به معنى حقيقى بوده است، بنا بر اين جاى تعجب نيست كه نخستين پيامبر اولوا العزم و صاحب كتاب و قانون و شريعت، حضرت نوح ع بوده است نه حضرت آدم.

3- خاورميانه مركز پيدايش مذاهب بزرگ‌

از آيه فوق جواب اين سؤال را هم مى‌توان پيدا كرد كه چرا تمام اديان بزرگ الهى از منطقه خاورميانه برخاسته‌اند؟ (آيين اسلام، آيين مسيحيت، آيين يهود و آيين ابراهيم و ...) زيرا به گواهى تاريخ گاهواره تمدن بشرى در اين منطقه از جهان به حركت در آمد و نخستين تمدنهاى بزرگ از اين منطقه برخاستند، و با توجه به رابطه مستحكم دين و تمدن و نياز مبرم جوامع متمدن به مذهب، براى پيشگيرى از اختلافات و تضادهاى مخرب، معلوم مى‌شود كه بايد مذاهب از اينجا برخيزند.

و اگر مى‌بينيم اسلام از محيط عقب مانده‌اى همچون مكه و مدينه آن روز برخاست به خاطر اين بود كه: اين منطقه به سر راه چند تمدن بزرگ آن زمان قرار داشت، تمدن ايران و باقى مانده تمدن بابل در شمال شرقى جزيرة العرب، تمدن روم در شمال، تمدن مصر باستان در شمال غربى، و تمدن يمن در جنوب.

در واقع مركز ظهور اسلام، مركز دايره‌اى است، كه تمام تمدنهاى مهم آن زمان در اطراف آن جاى مى‌گيرند (دقت كنيد).

4- پايان دادن به اختلافات، يكى از مهمترين اهداف دين و مذهب‌

آيينهاى الهى اهداف زيادى را، از جمله تهذيب نفوس انسانى و رسانيدن او به مقام قرب الهى، تعقيب مى‌كند، ولى مسلما يكى از مهمترين اهداف، رفع اختلافات بوده است.

زيرا هميشه نژادها، قوميتها، و زبان و مناطق جغرافيايى عامل جدايى جوامع‌