است مانند:" وَ لا يَحِيقُ الْمَكْرُ السَّيِّئُ إِلَّا بِأَهْلِهِ‌" (نقشه و انديشه بد جز به صاحبش احاطه نخواهد كرد) [1] بنا بر اين منظور از آيه مورد بحث و آيات متعدد ديگرى كه" مكر" را به خدا نسبت مى‌دهد اين است كه دشمنان" مسيح" با طرحهاى شيطانى خود مى‌خواستند جلو اين دعوت الهى را بگيرند اما خداوند براى حفظ جان پيامبر خود و پيشرفت آيينش تدبير كرد و نقشه‌هاى آنها نقش بر آب شد و همچنين در موارد ديگر.

[1] سوره فاطر، آيه 43.