نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 2 صفحه : 566
1- پطرس 2- اندرياس 3- يعقوب 4- يوحنا 5- فيلوپس 6- برتولولما 7- توما 8- متى
9- يعقوب ابن حلفا 10- شمعون- ملقب به" غيور" 11- يهودا برادر يعقوب 12-
يهوداى اسخريوطى كه به مسيح خيانت كرد.
مفسر معروف مرحوم" طبرسى" در" مجمع البيان" [1] نقل مىكند
كه" حواريون" به همراه عيسى در سفرها به راه مىافتادند و هر گاه تشنه
يا گرسنه مىشدند به فرمان خداوند غذا و آب براى آنها آماده مىشد، آنها اين جريان
را افتخار بزرگى براى خود دانستند و از مسيح پرسيدند آيا كسى بالاتر از ما پيدا
مىشود؟ او گفت: آرى" افضل منكم من يعمل بيده و ياكل من كسبه"" از
شما بالاتر كسى است كه زحمت بكشد و از دست رنج خودش بخورد" ... و به دنبال
اين جريان آنها به شستشوى لباس و گرفتن اجرت در برابر آن مشغول شدند (و عملا به
همه مردم درسى دادند كه كار و كوشش ننگ و عار نيست).
3- منظور از" مكر الهى" چيست؟
" مكر" در لغت عرب با آنچه در فارسى امروز از آن مىفهميم تفاوت
بسيار دارد" در فارسى امروز مكر" به نقشههاى شيطانى و زيان بخش گفته
مىشود، در حالى كه در لغت عرب هر نوع چارهانديشى را" مكر" مىگويند كه
گاهى خوب و گاهى زيانآور است.
در كتاب مفردات" راغب" مىخوانيم: المكر صرف الغير عما يقصده:"
مكر اين است كه كسى را از منظورش باز دارند" (اعم از اينكه منظورش خوب باشد
يا بد).
در قرآن مجيد نيز گاهى" ماكر" با كلمه" خير" ذكر شده
مانند:" وَ اللَّهُ خَيْرُ الْماكِرِينَ" (خداوند بهترين چارهجويان است) و گاهى"
مكر" با كلمه" سيئ" آمده