ممكن است اين گزينش، تكوينى باشد و يا تشريعى، به اين معنى كه خداوند آفرينش آنها را از آغاز، آفرينش ممتازى قرار داد، هر چند با داشتن آفرينش ممتاز، هرگز مجبور به انتخاب راه حق نبودند، بلكه با اراده و اختيار خود اين راه را پيمودند، سپس به خاطر اطاعت فرمان خدا و تقوا و پرهيزكارى و كوشش در راه هدايت انسانها، امتيازهاى جديدى كسب كردند كه با امتياز ذاتى آنها آميخته شد و به صورت انسانهايى برگزيده درآمدند.

و در آيه بعد مى‌افزايد:" آنها فرزندان و دودمانى بودند كه بعضى از بعض ديگر گرفته شده بودند" (ذُرِّيَّةً بَعْضُها مِنْ بَعْضٍ‌). [1] اين برگزيدگان الهى از نظر اسلام و پاكى و تقوا و مجاهده براى راهنمايى بشر همانند يكديگر بودند، و همچون نسخه‌هاى متعدد از يك كتاب كه هر يك از ديگرى اقتباس شده باشد.

و در پايان آيه اشاره به اين حقيقت مى‌كند كه خداوند مراقب كوششها و تلاشهاى آنها بوده، و سخنانشان را شنيده است و از اعمالشان آگاه است مى‌فرمايد:

" خداوند شنوا و دانا است" (وَ اللَّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ‌).

در آيات فوق علاوه بر آدم، به تمام پيامبران اولو العزم اشاره شده است، نام نوح، صريحا آمده، و آل ابراهيم هم خود او و هم موسى و عيسى و پيامبر اسلام ص را شامل مى‌شود، و ذكر آل عمران اشاره مجددى به مريم و حضرت مسيح ع است و تكرار آن براى اين است كه مقدمه‌اى براى شرح حال آنان در آيات آينده باشد.

[1]" ذرية" در اصل به معنى فرزندان كوچك مى‌باشد، ولى گاه به همه فرزندان اعم از كوچك و بزرگ بلا واسطه و با واسطه نيز گفته شده- اين واژه از ماده" ذرء" (بر وزن ابر) به معنى آفرينش و خلقت است.