لذا در روايتى مى‌خوانيم هنگامى كه امام صادق ع شنيد شخص رباخوارى با نهايت جرات ربا مى‌خورد و نام آن را" لبا" (شير آغاز يا آغوز) مى‌نهد.

فرمود:" اگر دست بر او يابم، او را به قتل مى‌رسانم" [1] البته از اين حديث استفاده مى‌شود كه حكم قتل در مورد كسانى است كه منكر تحريم ربا هستند.

" فاذنوا" از ماده" اذن" هر گاه با" لام" متعدى شود به معنى اجازه دادن است و هر گاه با" باء" متعدى گردد به معنى علم و آگاهى است، بنا بر اين" فَأْذَنُوا بِحَرْبٍ مِنَ اللَّهِ‌" مفهومش اين است آگاه باشيد كه خدا و رسولش با شما رباخواران، پيكار خواهد كرد، و در واقع اعلان جنگ از سوى خدا و رسول به اين گروه خيره‌سر است.

تفسير نمونه ؛ ج‌2 ؛ ص376

ا بر اين آنچه در سخنان بعضى معروف است كه در ترجمه آيه مى‌گويند:

" اعلان جنگ با خدا بدهيد" درست نيست‌ [2] در هر حال از آيه بالا بر مى‌آيد كه حكومت اسلامى مى‌تواند با توسل به زور جلو رباخوارى را بگيرد. (ضمنا آمدن حرب به صورت نكره دليل بر اهميت جنگ است).

سپس مى‌افزايد:" و اگر توبه كنيد سرمايه‌هاى شما از آن شما است نه ستم مى‌كنيد، و نه ستم بر شما مى‌شود" (وَ إِنْ تُبْتُمْ فَلَكُمْ رُؤُسُ أَمْوالِكُمْ لا تَظْلِمُونَ وَ لا تُظْلَمُونَ‌).

يعنى اگر توبه كنيد و دستگاه رباخوارى را برچينيد حق داريد سرمايه‌هاى اصلى خود را كه در دست مردم داريد (به استثناى سود) از آنها جمع‌آورى كنيد و اين قانون كاملا عادلانه است زيرا كه هم از ستم كردن شما بر ديگران جلوگيرى‌

[1] وسائل الشيعة، جلد 12 صفحه 429 (باب ثبوت القتل و الكفر باستحلال الربا- حديث 1).

[2] تفسير" فاذنوا" به" فاعلموا" را غالب مفسران مانند طبرسى در مجمع البيان، ابو الفتوح رازى، فخر رازى، آلوسى در روح المعانى و علامه طباطبائى در الميزان و غير آنها ذكر كرده‌اند.