صورت مخفى انجام گيرد و بيم رياكارى و عدم اخلاص مى‌رود مخفى ساختن آن بهتر خواهد بود.

در بعضى احاديث تصريح شده كه انفاقهاى واجب بهتر است اظهار گردد، و اما انفاقهاى مستحبّ بهتر است مخفيانه انجام گيرد.

از امام صادق ع نقل شده كه فرمود:" زكات واجب را به طور آشكار از مال جدا كنيد و به طور آشكار انفاق نمائيد اما انفاقهاى مستحبّ اگر مخفى باشد بهتر است" [1] اين احاديث با آنچه در بالا گفتيم منافات ندارد، زيرا انجام وظائف واجب كمتر آميخته به ريا مى‌شود، چون وظيفه‌اى است كه در محيط اسلامى هر كس ناچار است آن را انجام دهد و همچون يك ماليات قطعى است كه بايد همه بپردازند، بنا بر اين اظهار آن بهتر است و اما انفاقهاى مستحبى چون جنبه الزامى ندارد ممكن است اظهار آن به خلوص نيت بزند لذا اختفاى آن شايسته‌تر مى‌باشد.

2- از جمله" وَ يُكَفِّرُ عَنْكُمْ مِنْ سَيِّئاتِكُمْ‌" استفاده مى‌شود كه انفاق در راه خدا در آمرزش گناهان اثر عميق دارد زيرا بعد از دستور انفاق در اين جمله مى‌فرمايد:" و گناهان شما را مى‌پوشاند".

البته مفهوم اين سخن آن نيست كه بر اثر انفاق كوچكى، همه گناهان بخشوده خواهد شد، بلكه با توجه به كلمه" من" كه معمولا براى" تبعيض" به كار مى‌رود استفاده مى‌شود كه انفاق قسمتى از گناهان را مى‌پوشاند. روشن است كه آن قسمت بستگى به" مقدار انفاق" و" ميزان اخلاص" دارد.

در باره اينكه انفاق سبب آمرزش مى‌شود از طرق اهل بيت ع و اهل تسنن روايات زيادى وارد شده است از جمله در حديثى آمده است:" انفاق نهانى خشم‌

[1] الزكاة المفروضة تخرج علانية و تدفع علانية و غير الزكاة ان دفعته سرا فهو افضل- تفسير مجمع البيان جلد 1 و 2 صفحه 384، نقل از على بن ابراهيم جلد 1 صفحه 93.