" (وَ قالَ لَهُمْ نَبِيُّهُمْ إِنَّ اللَّهَ قَدْ بَعَثَ لَكُمْ طالُوتَ مَلِكاً).

مطابق اين آيه انتخاب طالوت به عنوان زمامدارى و فرماندهى لشكر بنى اسرائيل از سوى خدا بوده و شايد جمله" قد بعث" (برانگيخت) اشاره به همان چيزى باشد كه در شرح اين داستان گذشت كه حوادث غير منتظره‌اى طالوت را به شهر آن پيامبر ع و مجلس او كشانيد، و اين انتخاب الهى صورت گرفت، ضمنا از تعبير" ملكا" چنين بر مى‌آيد كه طالوت، تنها فرمانده لشكر نبود بلكه زمامدار كشور هم بود [1] از اينجا مخالفت شروع شد، گروهى گفتند:" چگونه او بر ما حكومت داشته باشد با اينكه ما از او شايسته‌تريم، و او ثروت زيادى ندارد" (قالُوا أَنَّى يَكُونُ لَهُ الْمُلْكُ عَلَيْنا وَ نَحْنُ أَحَقُّ بِالْمُلْكِ مِنْهُ وَ لَمْ يُؤْتَ سَعَةً مِنَ الْمالِ‌).

اين نخستين اعتراض و پيمان شكنى بود كه بنى اسرائيل در برابر آن پيامبر ع كردند، و با اينكه او تصريح كرده بود انتخاب طالوت از طرف خدا است آنها در واقع به انتخاب خداوند اعتراض كردند كه ما از او سزاوارتريم زيرا داراى دو شرط لازم براى زمامدارى هستيم، نسب عالى و ثروت فراوان و همان طور كه قبلا در شرح داستان آمده طالوت جوانى از يك قبيله گمنام بنى اسرائيل و از نظر مالى يك كشاورز ساده بود.

ولى قرآن پاسخ دندان شكنى را كه آن پيامبر به گمراهان بنى اسرائيل داد چنين بازگو مى‌كند" گفت خداوند او را بر شما برگزيده و علم و (قدرت) جسم او را وسعت بخشيده" (قالَ إِنَّ اللَّهَ اصْطَفاهُ عَلَيْكُمْ وَ زادَهُ بَسْطَةً فِي الْعِلْمِ وَ الْجِسْمِ‌).

اينكه مى‌بينيد خداوند او را برگزيده و زمامدار شما قرار داده به خاطر اين‌

[1] صاحب" كشاف"، طالوت را نامى عجمى مى‌داند، مانند جالوت و داوود، و بعضى نيز گفته‌اند كه نامى است عربى و از ماده" طول" گرفته شده كه اشاره به قامت بلند او است (تفسير كبير، جلد 6 صفحه 172).