" (وَ لا يَحِلُّ لَهُنَّ أَنْ يَكْتُمْنَ ما خَلَقَ اللَّهُ فِي أَرْحامِهِنَّ إِنْ كُنَّ يُؤْمِنَّ بِاللَّهِ وَ الْيَوْمِ الْآخِرِ).

قابل توجه اينكه مساله آغاز و پايان ايام عده را كه معمولا خود زن مى‌فهمد نه ديگرى بر عهده او گذارده، و گفتار او را سند قرار داده لذا امام صادق ع در تفسير آيه فوق مى‌فرمايد: قد فوض اللَّه الى النساء ثلاثة اشياء الحيض و الطهر و الحمل:" خداوند سه چيز را به زنان واگذار كرده عادت ماهانه، پاك شدن و حامله بودن" [1] از آيه فوق نيز مى‌توان اين معنى را اجمالا استفاده كرد زيرا مى‌فرمايد براى زن جايز نيست آنچه را خداوند در رحم او آفريده كتمان كند، و بر خلاف واقع سخن گويد، يعنى سخن او مورد قبول است.

جمله" ما خَلَقَ اللَّهُ فِي أَرْحامِهِنَ‌" به گفته جمعى از مفسران، دو معنى مى‌تواند داشته باشد،" فرزند" و" عادت ماهانه"، زيرا هر دو را خداوند در رحم زن آفريده است، يعنى نبايد حمل خود را مخفى كند و بگويد به عادت ماهانه مبتلا مى‌شود، تا مدت عده را كمتر كند (زيرا عده زن باردار وضع حمل است) و در مورد عادت ماهانه، چه از نظر شروع، و چه از نظر پايان، نيز نبايد خلاف گويى كند، استفاده هر دو معنى از تعبير فوق نيز بعيد به نظر نمى‌رسد.

سومين حكمى كه از آيه استفاده مى‌شود، اين است كه شوهر در عده طلاق رجعى، حق رجوع دارد، مى‌فرمايد:" همسران آنها براى رجوع به آنها (و از سر گرفتن زندگى مشترك) در اين مدت عده (از ديگران) سزاوارترند هر گاه خواهان اصلاح باشند" (وَ بُعُولَتُهُنَّ أَحَقُّ بِرَدِّهِنَّ فِي ذلِكَ إِنْ أَرادُوا إِصْلاحاً) [2]

[1] مجمع البيان، جلد 1 صفحه 326 (ذيل آيه مورد بحث).

[2]" بعوله" جمع" بعل" (بر وزن نعل) به معنى شوهر است" راغب" در" مفردات" و بعضى گفته‌اند به زن و شوهر هر دو اطلاق مى‌شود (تفسير كبير جلد 6 صفحه 93) و گاه گفته شده كه از اين واژه، نوعى معنى برترى فهميده مى‌شود.