كردن پلكها به حركت در مى‌آيند اين كلمه كنايه از نگاه‌كردن است، بنا بر اين تعبير به" قاصِراتُ الطَّرْفِ‌" به معنى زنانى است كه نگاهى كوتاه دارند و در تفسير آن احتمالات متعددى داده شده كه در عين حال قابل جمع است.

نخست اينكه: آنها تنها به همسران خود نگاه مى‌كنند، چشم خود را از همه چيز برگرفته، و به آنان مى‌نگرند.

ديگر اينكه: اين تعبير كنايه از اين است كه آنها فقط به همسرانشان عشق مى‌ورزند، و جز مهر آنها مهر ديگرى را در دل ندارند كه اين خود يكى از بزرگترين امتيازات يك همسر است كه جز به همسرش نينديشد و جز به او عشق نورزد.

تفسير ديگر اينكه آنها چشمانى خمار دارند، همان حالت مخصوصى كه در بسيارى از اشعار شعرا به عنوان يك توصيف زيبا از چشم مطرح است‌ [1] البته معنى اول و دوم مناسبتر به نظر مى‌رسد هر چند جمع ميان معانى نيز بى‌مانع است.

كلمه" عين" (بر وزن مين) جمع" عيناء" به معنى زن درشت چشم است.

" بيض" جمع" بيضه" به معنى تخم مرغ است (هر نوع مرغ)، و" مكنون"

[1]" روح المعانى" جلد 33 صفحه 81.