اصلى كفر و انحراف و گناه بيش از همه كبر و غرور و عدم تسليم در برابر حق است آرى كبر است كه پرده‌هاى ضخيم بر چشم انسان مى‌افكند و او را از ديدن چهره تابناك محروم مى‌سازد، و به همين دليل در روايتى از امام صادق و امام باقر ع مى‌خوانيم:

لا يدخل الجنة من فى قلبه مثقال ذرة من كبر

: كسى كه به مقدار ذره‌اى از كبر در قلبش وجود داشته باشد داخل بهشت نمى‌شود"! [1]

[1] كافى جلد 2 باب الكبر حديث 6.