مفهوم آيه اين است كه بت‌پرستان عموما مردمى جاهلند، نه تنها نسبت به پروردگار جهل دارند كه مقام والاى انسانى خود را نيز نشناخته و لگدمال كرده‌اند.

تعبير به امر و دستور در آيه فوق نيز پرمعنى است، و نشان مى‌دهد كه آنها با لحنى آمرانه و بدون ذكر دليل و منطق، پيغمبر اسلام ص را دعوت به بت‌پرستى مى‌كردند! اين موضع‌گيرى از افراد جاهل و نادان عجيب نيست.

آيا اين جهل و نادانى نيست كه انسان اينهمه نشانه‌هاى خدا را در عالم هستى كه گواه بر علم و قدرت و تدبير و حكمت او است رها كرده، و به موجودات بى‌ارزشى بچسبد كه مبدء هيچ اثر و منشأ هيچ خاصيتى نيستند.