هر دو به معنى" كليد" است، و به گفته" لسان العرب" و بعضى ديگر اصل آن از" كليد" فارسى گرفته شده، و در عربى نيز به همين معنى استعمال مى‌شود، بنا بر اين" مَقالِيدُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ‌" به معنى كليدهاى آسمانها و زمين مى‌باشد [1] اين تعبير معمولا كنايه از مالكيت و يا سلطه بر چيزى است، چنان كه مى‌گوئيم: كليد اين كار به دست فلان است، لذا آيه فوق مى‌تواند هم اشاره به توحيد مالكيت خداوند بوده باشد، و هم توحيد تدبير و ربوبيت و حاكميت او بر عالم هستى.

به همين دليل بلافاصله بعد از اين جمله چنين نتيجه‌گيرى مى‌كند:" كسانى كه به آيات خداوند كافر شدند زيانكارند" (وَ الَّذِينَ كَفَرُوا بِآياتِ اللَّهِ أُولئِكَ هُمُ الْخاسِرُونَ‌).

چرا كه منبع اصلى و سرچشمه واقعى همه خيرات و بركات را رها كرده و در بيراهه‌ها سرگردان شده‌اند، از كسى كه تمام كليدهاى آسمان و زمين به دست او است روى برتافته و به سراغ موجودات ناتوانى رفته‌اند كه مطلقا كارى از آنها ساخته نيست.

در حديثى از امير مؤمنان على ع آمده است كه از رسول خدا ص تفسير" مقاليد" را پرسيدم، فرمود:"

يا على! لقد سئلت عن عظيم المقاليد، هو ان تقول عشرا اذا اصبحت، و عشرا اذا امسيت، لا اله الا اللَّه و اللَّه اكبر و سبحان اللَّه و الحمد للَّه و استغفر اللَّه و لا قوة الا باللَّه (هو) الاول و الآخر و الظاهر و الباطن له الملك و له الحمد (يحيى و يميت) بيده الخير و هو على كل شى‌ء قدير

":" از كليدهاى بزرگى سؤال كردى آن اين است كه هر صبح و شام ده بار اين جمله‌ها را تكرار كنى لا اله الا اللَّه و اللَّه اكبر و سبحان اللَّه‌

[1] به گفته بعضى از فرهنگ‌نويسان فارسى:" كليد" معربش" اقليد" و" اكليل" و" مقلاد" ابزارى است كه به آن قفل را گشايند و بندند (برهان قاطع- پاورقى‌ها).!