38- اما شما (مستكبران كوردل) به طور مسلم عذاب دردناك (الهى) را خواهيد چشيد.

39- و جز به اعمالى كه انجام مى‌داديد جزا داده نمى‌شويد.

40- جز بندگان مخلص پروردگار (كه از همه اين مجازاتها بركنارند).

تفسير: سرنوشت اين پيشوايان و آن پيروان‌

به دنبال بيان مخاصمه پيروان و پيشوايان گمراه در قيامت در كنار دوزخ كه در آيات گذشته آمد، در آيات مورد بحث سرنوشت هر دو گروه را يك جا بيان كرده، و عوامل بدبختى آنها را شرح مى‌دهد كه هم بيان درد است و هم ذكر درمان.

نخست مى‌فرمايد:" همه آنها در آن روز، تابع و متبوع، پيرو و پيشوا، در عذاب الهى مشتركند" (فَإِنَّهُمْ يَوْمَئِذٍ فِي الْعَذابِ مُشْتَرِكُونَ‌).

البته اشتراك آنها در اصل عذاب مانع تفاوتها و اختلاف دركات آنها در دوزخ و عذاب الهى نيست، چرا كه مسلما كسى كه مايه انحراف هزاران انسان شده است هرگز در مجازات همسان يك فرد عادى گمراه نخواهد بود.

اين آيه در حقيقت شبيه آيه 48 سوره غافر است كه مستكبران خودخواه به مستضعفين در عقائد بعد از محاجه و مخاصمه مى‌گويند:" ما همگى در دوزخيم چرا كه خداوند ميان بندگانش حكمى عادلانه كرده است":" قالَ الَّذِينَ اسْتَكْبَرُوا إِنَّا كُلٌّ فِيها إِنَّ اللَّهَ قَدْ حَكَمَ بَيْنَ الْعِبادِ" و اين منافاتى با آيه 13 سوره عنكبوت ندارد كه مى‌فرمايد: وَ لَيَحْمِلُنَّ أَثْقالَهُمْ وَ أَثْقالًا مَعَ أَثْقالِهِمْ‌:" آنها در قيامت هم بارهاى سنگين خود را بر دوش مى‌كشند و هم بارهاى ديگرى را اضافه بر بارهاى سنگين خويش كه بر اثر اغوا و اضلال ديگران و تشويق به گناه و بدعت گذاردن حاصل شده است.