پيدا كنند! و از اين راه نظر خود را يك عقيده كهنه و قديمى نشان دهند، تا در امان بمانند، و اين بسيار دردناك است! نمونه اين سخن را در مورد نظريه معروف" حركت جوهرى" صدر المتالهين شيرازى در اسفار مى‌توان مشاهده كرد.

به هر حال اين طرز برخورد با مسائل تازه و ابتكارات جديد ضايعات بزرگى براى جوامع انسانى و براى جهان علم و دانش داشته و دارد، و بايد علاقمندان دلسوز براى اصلاح آن بكوشند، و اين رسوبات جاهلى را از افكار بزدايند.

اما اين سخن به آن معنى نيست كه هر مطلب تازه‌اى را به خاطر تازه بودنش مورد استقبال قرار دهيم، هر چند بى‌پايه و بى‌اساس باشد، كه" تازه‌زدگى" مانند" عشق به كهنه‌ها" خود بلاى بزرگى است.

اعتدال اسلامى ايجاب مى‌كند كه نه آن" افراط" در كار باشد و نه اين" تفريط".