خواندن بايد مقدمه‌اى باشد براى انديشيدن كه آن نيز انگيزه عمل است.

مثلا كسى كه اين سوره را مى‌خواند از اين نكته با خبر مى‌شود كه" قوم سبا" بر اثر كفران نعمتهاى بى حساب الهى چنان زندگانيشان در هم كوبيده شد كه عبرت همگان گشتند و سرنوشت آنها ضرب المثلى براى جهانيان شد، چنين انسانى به شكر نعمت، شكرى آميخته با جنبه‌هاى عملى مى‌پردازد، و شاكران نعمت خداوند در حفظ و امان او خواهند بود.

در اين زمينه شرح بيشترى در آغاز سوره نور داده‌ايم.