[سوره يس (36): آيه 80]

الَّذِي جَعَلَ لَكُمْ مِنَ الشَّجَرِ الْأَخْضَرِ ناراً فَإِذا أَنْتُمْ مِنْهُ تُوقِدُونَ (80)

ترجمه:

80- همان كسى كه براى شما از درخت سبز آتش آفريد، و شما به وسيله آن آتش مى‌افروزيد.

تفسير: رستاخيز انرژيها!

در تعقيب آيات گذشته كه پيرامون معاد بحث مى‌كرد و اشارات پر معنى و زنده‌اى در آن بر مساله امكان معاد و رفع هر گونه استبعاد بود، در آيات مورد بحث كه آخرين آيات سوره يس- همان قلب قرآن- است، شرح بيشتر و گوياترى در باره همين مساله مطرح مى‌كند و از سه يا چهار طريق جالب آن را تعقيب مى‌نمايد.

نخست مى‌فرمايد:" آن خدايى كه براى شما از درخت سبز آتش آفريد و شما به وسيله آن آتش مى‌افروزيد قادر است كه بر اين استخوانهاى پوسيده بار ديگر لباس حيات بپوشاند" (الَّذِي جَعَلَ لَكُمْ مِنَ الشَّجَرِ الْأَخْضَرِ ناراً فَإِذا أَنْتُمْ مِنْهُ تُوقِدُونَ‌).

چه تعبير عجيب و جالبى كه هر قدر در آن بيشتر دقيق شويم معانى عميقترى به ما ارائه مى‌دهد؟! اصولا بسيارى از آيات قرآن داراى چندين معنى است، بعضى ساده براى فهم عامه مردم در هر زمان و هر مكان، و بعضى عميق براى خواص، و سرانجام بعضى كاملا عميق براى زبده‌هاى خواص، و يا اعصار و قرون ديگر و آينده‌هاى دور.

در عين حال اين معانى با هم منافاتى ندارد و در آن واحد در يك تعبير پر معنى‌