آيه بعد به اين سؤال توأم با سخريه يك پاسخ محكم و جدى داده مى‌گويد:

قيام قيامت و پايان اين جهان براى خدا مساله پيچيده، و كار مشكلى نيست:" آنها جز اين انتظار نمى‌كشند كه يك صيحه عظيم آسمانى فرا رسد و آنان را ناگهانى فرو گيرد در حالى كه مشغول جنگ و جدال در مورد دنياى خويش هستند"! (ما يَنْظُرُونَ إِلَّا صَيْحَةً واحِدَةً تَأْخُذُهُمْ وَ هُمْ يَخِصِّمُونَ‌).

همين يك فرياد عظيم آسمانى كافى است كه همه را در يك لحظه كوتاه، هر كدام در همان مكان و همان حالتى كه هستند قبض روح كند، و زندگى پر غوغاى مادى آنها كه معركه دعواها و ميدان جنگ دائمى آنان است جاى خود را به دنيايى خاموش و خالى از هر سر و صدا بدهد.

در روايات اسلامى از پيغمبر گرامى اسلام ص آمده است كه اين صيحه آسمانى آن چنان غافلگيرانه است كه دو نفر در حالى كه پارچه‌اى را گشوده‌اند و مشغول معامله‌اند پيش از آنكه آن را برچينند و بپيچند جهان پايان مى‌يابد! و كسانى هستند كه در آن لحظه لقمه غذا از ظرف برداشته اما پيش از آنكه به دهان آنها برسد صيحه آسمانى فرا مى‌رسد و جهان پايان مى‌يابد، كسانى هستند كه مشغول تعمير و گل مالى حوضند تا چهار پايان را سيراب كنند پيش از آنكه چهار پايان سيراب شوند قيامت بر پا مى‌شود"!

(تقوم الساعة و الرجلان قد نشرا ثوبهما يتبايعانه فما يطويانه حتى تقوم!، و الرجل يرفع اكلته الى فيه فما تصل الى فيه حتى تقوم!، و الرجل يليط حوضه ليسقى ماشيته فما يسقيها حتى تقوم!) [1]

جمله" ما ينظرون" در اينجا به معنى" انتظار نمى‌كشند" آمده است، زيرا ماده" نظر" چنان كه" راغب" در" مفردات" مى‌گويد به معنى گردش فكر

[1]" مجمع البيان" ذيل آيات مورد بحث- همين روايت با تفاوت مختصرى در تفسيرهاى ديگر مانند" تفسير قرطبى" و" روح المعانى" و غير آن آمده است.