فلكى است كه ماخذ تشخيص اين حركت وضعى خاص نيز هست.

دوره حركت وضعى خورشيد در استواى آن حدود بيست و پنج شبانه روز مى‌باشد [1] و [2]

2- تعبير به" تدرك" و" سابق":

تعبيرات قرآن به اندازه‌اى حساب شده است كه ريزه‌كاريها و دقتهاى آن قابل احصا نيست، در آيات فوق هنگامى كه سخن از حركت ظاهرى ماه و خورشيد در مسير ماهانه و ساليانه در ميان است مى‌گويد:" براى خورشيد سزاوار نيست كه به پاى ماه برسد (چرا كه ماه مسير خود را در يك ماه طى مى‌كند و خورشيد در يك سال، اين تفاوت سرعت به اندازه‌اى است كه تعبير مى‌كند اين هرگز به پاى او نمى‌رسد (لَا الشَّمْسُ يَنْبَغِي لَها أَنْ تُدْرِكَ الْقَمَرَ).

اما در مورد شب و روز چون با هم فاصله چندانى ندارند و دقيقا پشت سر هم قرار گرفته‌اند مى‌گويد" شب از روز پيشى نمى‌گيرد" مى‌بينيم اين دو تعبير در اينجا بسيار حساب شده است.

3- نظام نور و ظلمت در زندگى بشر:

در آيات فوق اشاره به دو موضوع كه از مهمترين مسائل زندگى انسانهاست به عنوان دو آيت از آيات الهى شده است: موضوع تاريكى شب، و موضوع خورشيد و نور آفتاب.

[1] يعنى خورشيد در بيست و پنج شبانه روز ما يك بار به دور خود مى‌گردد، اين مساله را دانشمندان از مطالعه روى كلفها (لكه‌هاى سطحى) خورشيد به دست آورده‌اند، زيرا ديده‌اند اين كلفها جابجا مى‌شود و بعد از بيست و پنج روز كاملا به جاى خود باز مى‌گردد.

[2] نقل از دائرة المعارف" دهخدا" ماده خورشيد (جلد 22).