نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 18 صفحه : 315
و" اعراف" بحثهاى فراوانى داشتهايم [1] ولى در خصوص سوره" يس" تفسيرهاى
ديگرى نيز براى اين حروف مقطعه وجود دارد:
از جمله اينكه: اين كلمه مركب از" يا" (حرف ندا) و" سين"
يعنى شخص پيامبر اسلام است، و به اين ترتيب پيامبر ص را براى بيان مطالب بعد مخاطب
مىسازد.
در احاديث مختلفى نيز آمده است كه اين كلمه يكى از نامهاى پيغمبر گرامى اسلام
است [2] ديگر
اينكه مخاطب در اينجا انسان است" سين" اشاره به او است، ولى اين احتمال
با آيات بعد سازگار نيست، زيرا در اين آيات روى سخن تنها به پيامبر ص است.
لذا در روايتى از امام صادق ع مىخوانيم كه فرمود:
يس اسم رسول اللَّه ص و الدليل على ذلك قوله تعالى إِنَّكَ لَمِنَ الْمُرْسَلِينَ عَلى صِراطٍ مُسْتَقِيمٍ:
" يس نام رسول خداست و دليل بر آن اين است كه بعد از آن مىفرمايد تو از
مرسلين و بر صراط مستقيم هستى (نور الثقلين جلد 4 صفحه 375).
به دنبال اين حروف مقطعه- همانند بسيارى از سورههايى كه با حروف مقطعه آغاز
شده- سخن از قرآن مجيد به ميان مىآورد، منتها در اينجا به آن سوگند ياد كرده و
مىگويد" سوگند به قرآن حكيم" (وَ
الْقُرْآنِ الْحَكِيمِ).
جالب اينكه" قرآن" را به" حكيم" توصيف مىكند، در حالى كه
حكمت معمولا صفت شخص زنده و عاقل است، گويى قرآن را موجودى زنده و عاقل
[1] به جلد اول" تفسير
نمونه" صفحه 61 به بعد، و جلد دوم صفحه 303، و جلد ششم صفحه 77 مراجعه
فرمائيد.