حفظ تعادل است، لذا هنگامى كه شتر بيمار و ناتوان مى‌شود و مجبور است به هنگام حركت گامهاى خود را كوتاه بر دارد تا بتواند تعادل خود را كمى حفظ كند عرب به اين حالت" رجز" مى‌گويد، سپس به هر گونه گناه و پليدى اطلاق شده است.

اطلاق كلمه" رجز" (بر وزن مرض) به اشعار مخصوص جنگى نيز بخاطر آن است كه مقطعهاى كوتاه و نزديك به هم دارد.

به هر حال منظور از" رجز" در اينجا بدترين انواع عذاب است كه با ذكر كلمه" اليم" نيز تاكيد شده است، و انواع مجازاتهاى دردناك جسمانى و روحانى را شامل مى‌شود.

بعضى به اين نكته توجه كرده‌اند كه در اينجا قرآن به هنگام بيان نعمتهاى بهشتيان كلمه" من" را بيان نكرده، تا دليل بر وسعت آن باشد، ولى اين كلمه در مورد عذاب آمده تا نشانه محدوديت نسبى و بيان رحمت او باشد.

" سَعَوْا" از ماده" سعى" به معنى هر گونه تلاش و كوشش است، و در اينجا منظور كوشش براى تكذيب و انكار آيات حق و باز داشتن مردم از گرايش به آئين پروردگار است.

" مُعاجِزِينَ" از ماده" معاجزه" به معنى عاجز كردن است و در اينگونه موارد به كسانى اطلاق مى‌شود كه از دست كسى بگريزند به طورى كه او نتواند بر آنها سلطه يابد، بديهى است اين توصيف براى مجرمان بخاطر پندارى است كه آنها عملا نشان مى‌دادند، كار آنها به كسانى شباهت داشت كه تصور مى‌كردند مى‌توانند هر جنايتى مى‌خواهند بكنند و سپس از حوزه قدرت خداوند فرار نمايند.