براى اينكه بدانيم مفهوم" انفاق" تا چه حد در اسلام گسترده است كافى
است حديث زير را مورد توجه قرار دهيم:
پيغمبر گرامى اسلام ص فرمود:
كل معروف صدقه، و ما انفق الرجل على نفسه و اهله كتب له صدقة، و ما وقى به
الرجل عرضه فهو صدقة، و ما انفق الرجل من نفقة فعلى اللَّه خلفها، الا ما كان من
نفقه فى بنيان او معصية:
" هر كار نيكى به هر صورت باشد صدقه و انفاق در راه خدا محسوب مىشود (و
منحصر به انفاقهاى مالى نيست).
و هر چه انسان براى حوائج زندگى خود و خانواده خود صرف مىكند صدقه نوشته
مىشود.
و آنچه را كه انسان آبروى خود را با آن حفظ مىكند صدقه محسوب مىگردد.
و آنچه را انسان در راه خدا انفاق مىكند عوض آن را به او خواهد داد مگر چيزى
كه صرف بنا شود (همچون بناى خانه!) يا در راه معصيت صرف گردد" [2] استثناء خانه
ممكن است از اين نظر باشد كه عين آن باقى است به علاوه مردم بيشترين توجهشان به آن
است.