نسبتهاى ناروا و تهمت، و يا ايجاد مزاحمت به هنگامى كه آنها را دعوت به خانه خود مى‌كند همانگونه كه در آيه 53 همين سوره گذشت" إِنَّ ذلِكُمْ كانَ يُؤْذِي النَّبِيَ‌":" اين كار شما پيامبر را آزار مى‌دهد".

و يا موضوعى كه در آيه 61 سوره توبه آمده كه پيامبر ص را به خاطر انعطافى كه در برابر سخنان مردم نشان مى‌داد به خوش‌باورى و ساده دلى متهم مى‌ساختند:

" وَ مِنْهُمُ الَّذِينَ يُؤْذُونَ النَّبِيَّ وَ يَقُولُونَ هُوَ أُذُنٌ‌):" گروهى از آنها پيامبر را آزار مى‌دهند و مى‌گويند: او آدم خوش‌باورى است كه گوش به حرف هر كس مى‌دهد" و مانند اينها.

حتى از رواياتى كه در ذيل آيه وارد شده چنين استفاده مى‌شود كه آزار خاندان پيامبر ص مخصوصا على ع و دخترش فاطمه زهرا ع نيز مشمول همين آيه بوده است، در صحيح" بخارى" جزء پنجم چنين آمده است كه: رسول خدا فرمود:

(فاطمة بضعة منى فمن اغضبها اغضبنى)

" فاطمه پاره تن من است هر كس او را به خشم در آورد مرا به خشم در آورده است" [1] همين حديث در صحيح" مسلم" به اين صورت آمده:"

ان فاطمة بضعة منى يؤذينى ما آذاها

":" فاطمه پاره‌اى از تن من است هر چه او را آزار دهد مرا مى‌آزارد" [2] شبيه همين معنى در باره على ع از پيامبر گرامى اسلام ص نقل شده است‌ [3] و اما" لعن" در آيه فوق چنان كه سابقا هم گفتيم به معنى دورى از رحمت خداست، و اين درست نقطه مقابل رحمت و صلوات است كه در آيه قبل‌

[1]" صحيح بخارى" جزء 5 صفحه 26.

[2]" صحيح مسلم" جلد 4 صفحه 1903 (باب فضائل فاطمة).

[3] تفسير" مجمع البيان" ذيل آيه مورد بحث.