" هر كس عمل صالح كند، خواه مرد باشد خواه زن، در حالى كه ايمان داشته باشد ما او را زنده مى‌كنيم و حيات پاكيزه‌اى به او مى‌بخشيم و پاداش وى را به بهترين اعمالى كه انجام مى‌داده مى‌دهيم".

اسلام براى زن همان استقلال اقتصادى را قائل شده كه براى مرد (بر خلاف بسيارى از قوانين دنياى گذشته و حتى امروز كه براى زن مطلقا استقلال اقتصادى قائل نيستند.

به همين دليل در" علم رجال" اسلامى، به بخش خاصى مربوط به زنان دانشمندى كه در صف روات و فقهاء بودند برخورد مى‌كنيم كه از آنها بعنوان شخصيت‌هايى فراموش ناشدنى ياد كرده است.

اگر به تاريخ عرب قبل از اسلام باز گرديم و وضع زنان را در آن جامعه بررسى كنيم كه چگونه از ابتدايى‌ترين حقوق انسانى محروم بودند، و حتى گاهى حق حيات براى آنها قائل نمى‌شدند و پس از تولد آنها را زنده بگور مى‌كردند، و نيز اگر به وضع زن در دنياى امروز كه به صورت عروسك بلا اراده‌اى در دست گروهى از انسان‌نماهاى مدعى تمدن در آمده بنگريم تصديق خواهيم كرد كه اسلام چه خدمت بزرگى به جنس زن كرده و چه حق عظيمى بر آنها دارد؟!. [1]

[1] بحث ديگرى در اين زمينه در جلد دوم صفحه 112 ذيل آيه 228 بقره داشته‌ايم و نيز در جلد يازدهم صفحه 391 ذيل آيه 97 از سوره نحل بحث ديگرى آمده است.