مى‌گرفتند و بو جهل صفتانى كه" زقوم جهنم" را با كره و خرما تفسير مى‌كردند!

آرى اين گروه بر عكس مستكبران بى ايمان، و گمراه كنندگان كوردل كه نه آثار خدا را در جهان مى‌بينند و نه سخنان فرستادگان خدا را به گوش جان مى‌شنوند، به حكم عقل و خرد بيدار و چشم بينا و گوش شنوا كه خدا نصيبشان كرده هم به آيات الهى ايمان مى‌آورند و هم در اعمال صالح خود آن را به كار مى‌گيرند و چه جالب است كه آنها" عذاب اليم" داشتند و اينها" جنات نعيم" دارند.

" اين وعده مسلم الهى است، وعده‌اى تخلف ناپذير" (وَعْدَ اللَّهِ حَقًّا).

و خداوند نه وعده دروغين مى‌دهد، و نه از وفاى به وعده‌هاى خود عاجز است، چرا كه" او عزيز و قدرتمند، و حكيم و آگاه است" (وَ هُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ‌).

اين نكته قابل دقت است كه در مورد مستكبران،" عذاب" به صورت مفرد ذكر شده و در مورد مؤمنان صالح العمل،" جنات" به صورت جمع، چرا كه رحمت خدا همواره بر غضبش پيشى گرفته.

تاكيد بر خلود و وعده حق الهى نيز تاكيدى بر همين فزونى" رحمت"